Het staat weer voor de deur
Door: Dik
Blijf op de hoogte en volg Dik
16 Juli 2018 | Nederland, Nijmegen
Hallo lieve allemaal,
Ook met het ongemeen warme weer dat ons momenteel teistert dan wel verwent, staat nu de Vierdaagse weer voor de deur. Vanmorgen heb ik me gesteund door Astrid weer door het ritueel van de inschrijving gewerkt. Naar de Wedren lopen, juiste tentje opzoeken, in de rij staan. Er was helemaal geen rij. Zeggen wie je bent, polsbandje om, polsbandje scannen, foto’s maken, klaar. Gelukkig dat zit er weer op. Dan langs de stand met vierdaagseboeken. Dit jaar om een paar boeken terug te brengen; de sukkels hadden er een paar teveel gestuurd, maar dat is een verhaal apart.
Vorige week dinsdag moest de auto naar de garage; een goede gelegenheid voor een laatste wandeling. Vanaf de garage heb ik zo’n 20 km gewandeld naar huis. Vier km had ook gekund, maar dat zet geen zoden aan de dijk. Na de middag zou de auto klaar zijn. Dat duurde wat langer dan beloofd, dus kon ik nog eens een kilometer of acht door het bos wandelen tot ze belden dat hij klaar was.
Omdat ik een week eerder wat last had van mijn linkervoet, had Adri, onze huiskinesist, voor Nederlanders huisfysiotherapeut, aangeboden mijn voet los te maken. Dat heeft hij woensdag gedaan. Dat wil zeggen de voet zit er nog aan maar beweegt iets soepeler, nou ja, minder niet soepel.
Aldus ben ik nu weer klaar om morgen vol goede moed op we te gaan naar, als alles goed gaat, mijn tiende kruisje. Ja, de tijd gaat snel, steeds sneller en daardoor lijkt het alsof ik elk jaar iets langer onderweg ben.
Tot morgen,
Dik
Ook met het ongemeen warme weer dat ons momenteel teistert dan wel verwent, staat nu de Vierdaagse weer voor de deur. Vanmorgen heb ik me gesteund door Astrid weer door het ritueel van de inschrijving gewerkt. Naar de Wedren lopen, juiste tentje opzoeken, in de rij staan. Er was helemaal geen rij. Zeggen wie je bent, polsbandje om, polsbandje scannen, foto’s maken, klaar. Gelukkig dat zit er weer op. Dan langs de stand met vierdaagseboeken. Dit jaar om een paar boeken terug te brengen; de sukkels hadden er een paar teveel gestuurd, maar dat is een verhaal apart.
Vorige week dinsdag moest de auto naar de garage; een goede gelegenheid voor een laatste wandeling. Vanaf de garage heb ik zo’n 20 km gewandeld naar huis. Vier km had ook gekund, maar dat zet geen zoden aan de dijk. Na de middag zou de auto klaar zijn. Dat duurde wat langer dan beloofd, dus kon ik nog eens een kilometer of acht door het bos wandelen tot ze belden dat hij klaar was.
Omdat ik een week eerder wat last had van mijn linkervoet, had Adri, onze huiskinesist, voor Nederlanders huisfysiotherapeut, aangeboden mijn voet los te maken. Dat heeft hij woensdag gedaan. Dat wil zeggen de voet zit er nog aan maar beweegt iets soepeler, nou ja, minder niet soepel.
Aldus ben ik nu weer klaar om morgen vol goede moed op we te gaan naar, als alles goed gaat, mijn tiende kruisje. Ja, de tijd gaat snel, steeds sneller en daardoor lijkt het alsof ik elk jaar iets langer onderweg ben.
Tot morgen,
Dik
-
16 Juli 2018 - 15:03
Willemien:
Succes Dik, hoop dat de warmte te doen is. -
16 Juli 2018 - 15:59
Marrigje:
Stoer hoor! Al weer voor de tiende keer. Zet m op Dik. Succes -
16 Juli 2018 - 17:13
Ans:
Beste Dik, Wellicht worden er hitte records verbroken dit jaar. Maar je laat je niet weerhouden. Heel veel
succes!
-
16 Juli 2018 - 19:53
Remco En Sietzke:
Heel veel succes! Op naar het 10e kruisje!
Groetjes Remco en Sietzke -
17 Juli 2018 - 12:01
Kirsten:
Succes weer deze week! We kijken weer uit naar alle verhalen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
