Dag 3, nattigheid

Dag lieve vrienden
Voor vandaag was ons een nat begin beloofd; ook nu weer een belofte die uitkwam. Om kwart voor vier kwam ik op de Wedren aan. Gelukkig waren de rijen maar half zo lang als gisteren en dankbaar sloot ik aan. Niet voor lang, helaas. Ik stond nog maar amper of het begon te miezeren. Dus verliet ik, en velen met mij, de rij om onder een van de grote parasols mijn regenkleding aan te trekken. Dat bleek wat voorbarig, want het werd weer droog toen ik mijn regenjasje net aanhad. Dus, en velen met mij, jas maar weer uit en in de rij gaan staan, waarna het begon te stortregenen. Dus iedereen maar weer onder de parasols. Nog voordat ik mijn regenjasje weer aanhad, kwam er een jongeman in officieel vierdaagsetenue die meedeelde dat de parasol dicht moest. Kennelijk maakte iemand zich zorgen over de mogelijke gevolgen van windstoten. Zodoende stond ik, en nog steeds die velen met mij, wat onhandig in de regen mijn regenkleding: jasje, broek en schoenhoezen, aan te doen. Toen zette de rij zich traag in beweging. Zo traag dat ik ondanks mijn gunstige plaats pas om vijf voor half vijf door het poortje ging. Ondertussen stonden de 40 km-lopers, die om half vijf mochten starten, al ongeduldig in de stromende regen te wachten.
Na een uurtje in de regen werd het zo droog dat ik het aandurfde mijn regenkleding uit te doen. Een groep Canadese militairen begon zelfs doedelzak te spelen. een van die unieke momenten in de Vierdaagse. Verse doedelzakmuziek, de frisse ochtendkoelte, een lichte nevel over de uitgestrekte velden en de geur van een varkensstal ergens ver weg. Heerlijk. En zo liepen we onder redelijke omstandigheden door tot Middelaar op ongeveer 1/3 van de route. Daar begon het te miezeren, dus toch maar weer mijn regenkleding aan. Prompt werd het weer droog maar omdat er zo te zien nog wat in de lucht hing wachtte ik toch maar even met weer uitdoen. Na een paarhonderd meter kwam ik bij de grote tent waar ik al vaker gepauzeerd had. “Zucht, dan had ik ook wel gewoon door kunnen lopen.” Ik wist dat er een paar kilometer verderop nog een paar rustplaatsen waren waar ik ook al eerder gebruik van had gemaakt, maar omdat het door al het regengedoe al wat later was geworden besloot ik hier te stoppen. Ik had nog maar net mijn consumptie bemachtigd of een luid geraas vulde de tent. De regen roffelde op het dak en stralen water liepen langs de rand naar beneden. Ja, soms zit het mee …
Toen de regen zo goed als opgehouden was, zo rond een uur of acht, vervolgde ik mijn weg. Mijn regenkleding hield ik nog even aan, want volgens Buienradar kon het tot negen uur nog wat regenen. Daarna zou het opklaren. Om tien over negen durfde ik het aan mijn jasje uit te trekken. Wat verderop was een bosje en het leek een goed idee daar mijn regenbroek en schoenhoezen uit te doen en van de gelegenheid te profiteren wat overtollig vocht uit te scheiden. Het geboomte begon prompt te ruisen, een nieuwe bui stortte zich uit. Gelukkig bood de boom die ik stond te verblijden enige beschutting. Ik heb mijn regenkleding daarna aangehouden tot Gennep. Het was inmiddels al lang weer droog en er kwam zelfs een zonnetje door, maar de route voerde over een zandpad en ik zag hoe veel lopers hun benen vol modderspatten kregen, niet echt een charmant gezicht, dus vandaar.
Wat verderop een praatje gemaakt met een jong Duits stelletje. Het was hun eerste keer. De Vierdaagse dus. Hij had een tijdje terug examen gedaan en was al studerende nogal aangekomen. Daarom was hij op zoek gegaan naar een sportieve vakantie en uitgekomen bij de Vierdaagse. Door deel te nemen aan het Via Vierdaagse programma hadden ze zich gekwalificeerd en was hij al behoorlijk afgevallen. Nu liepen ze blijmoedig, maar toch wel hun idee een beetje verwensend, mee. Ja, het gevaar van verslaving kan in een klein hoekje schuilen.
Vanaf Gennep verliep de tocht gewoon, zonder verdere problemen. Bij mijn tweede stop, net voor de eerste klim in Breedeweg brak achter mij een poot van een plastic stoel toen een dame erop ging zitten. Gelukkig zonder verdere gevolgen voor haar. De stoel echter werd door een van de uitbaters verwijderd.
Door alle regenperikelen kwam ik wat later dan normaal aan de finish. Gelukkig wordt voor morgen ideaal wandelweer beloofd. Hopelijk andermaal een belofte die uitkomt.