Weer gehaald
Door: Dik
Blijf op de hoogte en volg Dik
22 Juli 2017 | Nederland, Nijmegen
De laatste dag zit er weer op. Het was voor de afwisseling ideaal wandelweer; droog, fris windje, soms wat zon. Zo ideaal, dat het bijna saai te noemen was. Op het eerste stuk naar de brug bij Grave heb ik dan ook ontspannen lopen kletsen met verschillende mensen. Onder anderen met iemand die twee, bijna drie, jaar ouder is dan ik en inmiddels aan zijn zeventiende Vierdaagse bezig was. Nog steeds de 4 x 50. Tja je blijft de 50 lopen zo lang je het kunt, toch?
En zo ben je voordat je er erg in hebt, weer bij de brug. Bij de bekende tent aldaar broodjes, thee en soep genuttigd. De tent wordt uitgebaat door een sportvereniging en aangezien sportverenigingen tegenwoordig zuinig aan moeten doen, zit er niet zoveel zout in de soep. Dus ben ik genoodzaakt het hele bakje leeg te eten om mijn zoutgehalte op peil te houden. Uit de luidsprekers schallen de gebruikelijke meezingers. Een tafelgenoot vertelt hoe hij zich elke keer opnieuw stoort aan die herrie en “vorig jaar was het helemaal erg, toen hoorde je bij Beers de muziek al voor je er was.”
Beers is zo’n anderhalf uur wandelen verderop en zoals in alle plaatsjes waar je doorheen komt, zorgen de plaatselijke fanfares en andere muziekbeoefenaars voor een feestelijke stemming en worden we enthousiast toegejuicht alsof we al bij de finish zijn. En ja, je hoort de muziek al voor je er bent, dat geeft een extra stimulans. Dat zeg ik ook tegen een vrouwelijke Amerikaanse militair die als voorzanger in haar groep soldaten het gezang leidt. Met luide, zware maar zuivere stem zingt ze steeds een regel, waarna de merendeels mannelijke collega’s invallen. Nadat ze gestopt is, maak ik haar een compliment en zeg haar dat het jammer is dat ze even stopt, omdat haar gezang zo stimulerend werkt. Waarop ze met een onverwacht lief en zacht stemmetje en een blijde lach antwoordt: “o, thank you sir.”
Voor Cuijk voegt de 40 km zich bij ons, wat de gezelligheid en levendigheid vergroot. Heel even maar, want dan volgt er nog weer een extra lusje voor de 50 km. Daar hebben we het genoegen een echte wandelaar in ons midden aan te treffen. Hij had dit jaar een stuk of zes Kennedymarsen gelopen, vertelt hij; een Kennedymars is 80 km. Nu keek hij of zijn conditie goed genoeg was om in september weer Nijmegen-Rotterdam te lopen; Nijmegen-Rotterdam is 160 km. Die afstand loop je in één ruk, dat wil zeggen, je loopt 20 km, rust even, loopt weer 20 km enzovoort. Je moet steeds op tijd bij de volgende rustplaats aankomen. Ben je te laat, dan val je uit. Dat was volgens hem het enige probleem, die tijdsdruk. Als je minder dan 6 km per uur loopt, kom je te laat. Gelukkig lag zijn gemiddelde op 6,7 km per uur, dus hij had het moeiteloos gehaald. Na zijn verhaal te hebben gedaan, groette hij ons beleefd om vervolgens met snelle tred weer uit ons gezichtsveld te verdwijnen. Je hebt nu eenmaal altijd bazen boven baas.
In Cuijk overviel ik Marja toen ik haar belde om te zeggen dat ik al bij de Karwei was. Net als andere jaren zou ze me in het centrum opwachten, alleen dit jaar bijna niet. Volgens de Vierdaagse app, waarop je lopers kunt volgen, was ik nog een uur van Cuijk verwijderd. Marja heeft zich dus met gezwinde spoed naar ons trefpunt begeven waar ze me hijgend stond op te wachten met een ruime voorraad proviand. Dank je wel Marja en blijven volhouden.
Ook de laatste loodjes bleef het aangenaam wandelweer. Hoewel mijn voeten om rust riepen, waren de voorgaande dagen de loodjes een stuk zwaarder. Ik heb ze die rust dan ook niet gegund, maar ben op mijn gemak doorgelopen richting finish. Bij de tent van het Radboud ziekenhuis stagneerde het even. Daar liggen enkele tientallen patiënten. Voor de meesten is dit hun enige en soms laatste uitje. Ik zwaai altijd even wat extra. Niet alleen ik, vele lopers met mij in de hoop het uitje voor de patiënten zo vrolijk mogelijk te maken. Een patiënt, wat jonger dan ik, wrijft met de rug van zijn hand in zijn ogen en wendt dan zijn gezicht af. Een vrolijk uitje heeft soms bittere kanten.
Zonder verdere wederwaardigheden kom ik bij Astrid, Kirsten, Leonard en Lennart die me vlak voor de finish opwachten. Zelfs de muziek loopt de lopers niet voor de voeten zoals andere jaren. Zoals gezegd zulke ideale omstandigheden dat het bijna saai was.
Thuisgekomen bij Kirsten en Leonard eerst even wat gedronken en gesnackt. Daarna heb ik de badkuip vol laten lopen; de andere dagen had ik gedoucht. Ontspannen ging ik in het bad zitten. Toen ik mijn ogen weer open deed, merkte ik dat er minstens een uur uit mijn leven verdwenen was … en zo komt het dat ik dit verslag nu pas schrijf.
Lieve Leonard en Kirsten bedankt dat we weer een week lang bij jullie mochten zijn en jullie drukke leven mochten verstoren. Bedankt lieve Astrid dat je weer alle ochtenden om drie uur bent opgestaan om brood en thee klaar te maken en te zorgen dat ik goed vertrok ondanks de hoofdpijn en kiespijn die je pret nogal drukten. Bedankt lieve fans voor de vele aanmoedigingen die me op moeilijke momenten, ja ook die waren er, op de been hielden.
Deze Vierdaagse is voor mijn broer Wim die moet vechten voor elk woord dat hij spreekt, voor elke stap die hij zet. Beste Wim, jij bent een echte held.
-
23 Juli 2017 - 06:48
Willemien:
Gefeliciteerd dat je het weer gehaald hebt,bedankt voor je leuke verhalen. Zo lopen wij ook een stukje mee.
Nou jullie kunnen nu weer lekker uitslapen. -
23 Juli 2017 - 08:50
Anke Huizing:
Ontzettend leuk om elk jaar de verhalen te mogen lezen en heel veel bewondering dat het elk jaar weer lukt! Kun je zien wie de sportieveling in de familie is... en toch even een brok in de keel bij je laatste woorden van dit verhaal, ook wij denken veel aan Wim! Mooi dat je het voor hem hebt gelopen! -
23 Juli 2017 - 10:37
Louise Kouwen:
Lieve Dik van harte gefeliciteerd goed gedaan man. Wij hebben met je mee geleefd hoor en elke dag je verslag te lezen was weer een feest voor ons. Wat een pech voor Astrid dat ze toch niet van die hoofdpijn af was hopelijk wordt het gauw beter. Wel volgend jaar weer tot dan. Groetjes loes en Kees -
23 Juli 2017 - 12:31
Ludo:
Van ganser harte gefeliciteerd met alweer een knappe prestatie, vooral een 65-plusser. Ook nu weer heb ik genoten van je dagelijkse berichten.
Hartelijke groet van je inmiddels al trouwe volger,
Ludo
-
23 Juli 2017 - 12:34
Joke:
Hallo Dik
Weer een prestatie er bij en een fijne ervaring. Gefeliciteerd .
Groetjes uit Huldenberg -
23 Juli 2017 - 14:27
Albert:
Beste Dik,
Van harte gefeliciteerd van Gertie en mij, het is elk jaar heel leuk je veslagen te lezen.
Wanneer geef je een bundel uit?
Volgende week graag medelijden met ons tijdens de wandeling door Leiden.
Hartelijke groeten uit Voorschoten, Gertie en Albert -
24 Juli 2017 - 09:33
Anita:
proficiat! -
24 Juli 2017 - 13:44
Marie-José:
Hoi Dik,
Dit keer met vertraging - normaal lees ik elke dag trouw mee, maar nu heb ik de vier dagen in één ruk tot mij genomen. Fantastisch dat je het weer gehaald hebt! Mooi hoe je de ontmoetingen onderweg beschrijft! En nu lekker uitrusten! Groetjes, MJ -
24 Juli 2017 - 19:07
Dirk:
Knappe prestatie - en steeds weer opmonterend om jouw verslagen te lezen - het ga je goed en tot binnenkort!
Dirk -
25 Juli 2017 - 21:43
Kelvin Huizing:
Fijn dat jullie langs zijn geweest. Mijn vader vond het ook fijn en was zichtbaar ontroert door dit prachtige gebaar. Dank je wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley