kerktorens aan de einder
Door: Dik
Blijf op de hoogte en volg Dik
21 Juli 2016 | Nederland, Nijmegen
Vandaag een kort bericht, want er is niet veel bijzonders gebeurd. Zo, … klaar :)
Nou ja, toch een paar dingetjes omdat ik het niet laten kan. Ik word elke dag beter wakker. Het vroege opstaan begint routine te worden. Gelukkig is dit snel weer af te wennen, dus ik ben niet bang dat het een akelige vaste gewoonte wordt. En zo stond ik om kwart voor vier weer aan de start. Kennelijk had ik de verkeerde rij gekozen. Pas om vijf voor half vijf kon ik beginnen te lopen. Volgens sommigen kwam dat doordat de polsbandjes van veel deelnemers inmiddels zo versleten waren dat de OCR-code amper meer te lezen was. Inderdaad toonde een collega loper een bandje dat met een schuursponsje leek te zijn schoongemaakt.
De route was op dag drie zoals andere jaren lang en niet erg opwindend. Achtereenvolgens trokken we door dorpen als Molenhoek, Middelaar, Plasmolen, Milsbeek en Gennep, met elkaar verbonden door schier eindeloze landwegen. Deze plaatsjes hebben gemeen dat er kerktorens staan die al van verre opdoemen. En als ze na vele kilometers eindelijk uitgedoemd zijn, neemt de volgende toren het over.
Voor de 55 km was dit jaar Ven-Zelderheide toegevoegd. Ik heb geen opdoemende toren gezien. Wel een fraai opgetuigde windmolen naar oud model die dapper probeerde mee te doemen, maar daarvoor te laag was.
Na de extra lussen kwam de beruchte zevenheuvelenloop. Zoals ik al regelmatig heb uitgelegd, zijn we in Overijse echte heuvelen gewend, dus liep ik kwiek omhoog. Ergens halverwege de heuvelen begon mijn maag echter wat op te spelen. Een snelle zelfanalyse deed mij bevroeden dat het de voortekenen van een hongerklop zouden kunnen zijn. Ik had best wel wat gegeten, maar door het warme weer toch misschien minder dan nodig was om tegen de zeven heuvelen op te rennen. Snel een isostar reep in mij gestopt en nagespoeld met isostar drank. Gelukkig speelde mijn maag daarna weer rustig af.
In het zicht van de finish raakte ik even aan de praat met een zestigplusser die enthousiast vertelde dat de derde dag altijd de mooiste route was. Verbaasd keek ik hem aan. Op de 50 en 55 km-lussen liepen heel wat lopers het tegendeel te beweren. Toen keek ik naar zijn pols. Een 30 km-bandje. Ja er zijn 30 km-lopers die erin slagen pas om kwart voor vier binnen te komen. Zij worden op hun route niet geplaagd door opdoemende kerktorens en schier eindeloze landwegen. Daarom heb ik zijn uitspraak beleefd voor kennisgeving aangenomen. Het is me al lang geleden duidelijk geworden dat de lopers van verschillende afstanden niet altijd dezelfde perceptie van de Vierdaagse hebben.
Gezond, maar met toch wel vermoeide voeten ben ik daarna huiswaarts gefietst. Nog één dag te gaan, daarna mogen mijn voeten uitrusten.
Dik
-
22 Juli 2016 - 00:50
Anita:
Leuk om je via deze blog dagelijks te volgen Dik - en een mooie relativering over het verschil in perceptie afhankelijk van de te lopen afstand, gaat ongetwijfeld op voor vele andere situaties :-) Een fijne laatste dag gewenst! -
22 Juli 2016 - 06:45
Willemien:
Fijn dat deze dag ook weer goed gegaan is. Groetjes -
22 Juli 2016 - 09:05
Louise:
Nog de laatste dag man respect voor je succes hoor vandaag wij denken aan je. Loes -
22 Juli 2016 - 09:38
Kirsten:
Je verhalen blijven elke keer weer bijzonder... Zet hem op de laatste dag, ik hoop dat je straks niet helemaal tot water bent verregend! We zien je bij de finish :) knuffel -
22 Juli 2016 - 12:44
Astrid:
Je bent en blijft een kanjer. Zó ontzettend blij voor je dat het je weer lukt inclusief al je mooie humoristische verhalen. Om met de woorden van de hoge militair (gezien alle strepen op zijn pak) "respect, ik neem mijn pet af voor uw man om op deze leeftijd de 55 km te lopen en wens hem veel succes" :). Ik kwam hem gisteren tegen toen ik met Marja in Cuijk aan het kijken was bij de voorbereiding voor de aanleg van de pontonbrug. Toen hij langsliep bedankte ik hem voor alle ondersteuning en van materiaal telkens weer. Eerst dacht hij dat je de 30 of 40 liep gezien mijn leeftijd ;) maar Marja en ik gelijk maar vertelden dat je 65 bent en de 55 loopt :). Dikke kus -
23 Juli 2016 - 13:20
Laura :
Lieve Dik,
Het is je weer gelukt, en dan nog wel de 55 km. met deze extreme weersomstandigheden. Chapeau! Behalve jouw topconditie zal de voortreffelijke verzorging van Astrid zeker geholpen hebben.
Hoop dat je vrijdag niet helemaal natgeregend bent, want het heeft daar in de buurt gehoosd.
Groeten, Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley