De eerste dag, de rug doet het nog - Reisverslag uit Nijmegen, Nederland van Dik Huizing - WaarBenJij.nu De eerste dag, de rug doet het nog - Reisverslag uit Nijmegen, Nederland van Dik Huizing - WaarBenJij.nu

De eerste dag, de rug doet het nog

Door: Dik

Blijf op de hoogte en volg Dik

15 Juli 2014 | Nederland, Nijmegen

Hallo fans,
De eerste dag zit er weer op en mijn rug heeft het gehouden. Ik heb me braaf ingehouden en rustig aan gedaan. In plaats van net voor tweeën was ik om kwart voor drie binnen (gemeten door de vierdaagse app). Das toch wel een stuk later dan de vorige keren, maar met een rammelende rug toch heel acceptabel.
Nu kwam het niet alleen door de rug. Het begon al aan de start. Daar heb je vier groepen poortjes waar je polsbandje wordt gescand. Ik start altijd bij dezelfde groep. Proefondervindelijk is bewezen dat als ik daar start, dat ik dan 's middags ook weer finish. Zo heb ik ook bewezen dat ik achtereenvolgens de fietsshirts van de Reisspecialist (2 stuks), de Mont Ventoux en Limburgs Mooiste (grote fietstocht in Limburg) moet dragen. En waarom zou ik het risico nemen iets anders aan te trekken?
Dit jaar werd de rij waarin ik stond bediend door een nogal trage scanner, zal wel een stagiair zijn geweest. Terwijl mijn rij amper bewoog, moest ik machteloos toezien hoe de andere rijen leegstroomden. Op het laatst kon ik nog naar de rij ernaast overstappen om zodoende een man of acht in mijn oude rij te passeren, maar in plaats van even over vier, vertrok ik om twintig over.
En zo slingerde zich andermaal een schier eindeloze rij wandelaars door het landschap. Helaas was de rij voor mij dus eindelozer dan de rij achter mij. In normale omstandigheden was ik daar waarschijnlijk langzaam maar zeker verandering in gaan brengen, maar gezien mijn rug had ik er vrede mee.
Bij Lent wordt nog steeds aan de weg en de brug gewerkt. Weer geen blaaskapel dus. Dan de Lingewaard in, een lange weg tussen weilanden, akkers en kassen. Lange wolkenslierten aan de einder kleurden langzaam purperrood. Een heldere zuil van licht kondigde aan waar de zon dacht te verschijnen. Dan werden de wolken van goud en schitterend zilver. Het beloofde kortom een stralende dag te worden. Gelukkig hebben we van thuis alle zonnebrandcrème meegenomen die we konden vinden, van factor 10 tot factor 50. Met elkaar zo'n factor 100. Die voorraad lag dus nog in de koffer. Gelukkig verscheen er al ras een onrustige cirrusbewolking, een voorbode van minder goed weer, waarna het hemelgewelf zich tooide met een loodgrijs wolkendek. Dat wolkendek bleef de rest van de tocht hangen, lekker wandelweer zonder bijzonderheden.
Bij de gebruikelijke stopplaatsen, de kantine bij het bankje van het allereerste jaar in Huissen, en De Viersprong in Valburg, even gestopt om wat te eten en te drinken. Dat viel in eerste instantie tegen, want de kantine had alleen thee en koffie, geen broodjes. Ik had Astrid alleen gevraagd om brood voor het ontbijt, niet voor onderweg en ik had eigenlijk best wel honger. Gelukkig had ik wel krentenbollen, koeken en een banaan. In sommige landen moet een volwassene daar een week op leven, dus daar redde ik het ook wel mee. Bij het verlaten van de kantine realiseerde ik me dat ik was opgestaan zonder last van mijn rug. Een hoopvol teken.
In Valburg aangekomen was mijn proviand bijna op, maar gelukkig hadden ze daar wel een ruime keuze, dus heb ik het net gered zonder hongerklop. Nogmaals een rustplaats verlaten zonder aan mijn rug te denken was lastig, maar gelukkig had ik, ook als ik wel aan mijn rug dacht, nog steeds geen last. Ik blijf dus hoopvol gestemd.
Dan over de lange polderweg terug naar Lent. Onervaren wandelaars denken dat je er bijna bent als je bij de brug aankomt. Ervaren wandelaars weten dat dit pas de eerste brug is en dat je de achterste moet hebben. Om die ervaren wandelaars te pesten, hebben ze er inmiddels nog een brug bijgebouwd. En dat niet alleen, ze hebben ook de lus die naar de achterste brug leidt, met ettelijke honderden meters verlengd.
Na deze laatste troebelen snel zonder problemen naar de finish gewandeld en vervolgens een massage gepakt. De consciëntieuze masseuse heeft zich vol overgave op mijn rug geworpen en die ingetapet met blauw plakband. Dat schijnt goed te zijn voor je. Volgens haar was het plakband redelijk watervast. Volgens de badkuip wat minder. Maar Astrid heeft alles keurig weer teruggedrukt. Morgen zien we wel weer verder.

  • 15 Juli 2014 - 22:10

    Kirsten:

    Weer goed bezig :) hoewel het volgens mij wel wat kraakt... Verder weet ik niet of het heel goed voor je os als mensen zich op je rug werpen... Misschien als het een dwerg is ofzo, anders lijkt het me wel belastend. Blauwe tape is matuurlijk wel stoer, krijg je morgen groene (past bij de vierdaagsevlag)? Succes weer morgen! Liefs

  • 15 Juli 2014 - 22:56

    Astrid :

    Bij de Engelse Master chef wint heel vaak diegene die een blauwe pleister heeft. Met andere woorden het gaat helemaal goed komen :) Blijf rustig doorstappen en laat je maar weer lekker masseren aan het einde van de dag door de massage mensen dan leg ik je wel weer aan het electrisch :) Xxx

  • 16 Juli 2014 - 18:46

    Willemien:

    Goed gedaan!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Nijmegen

Dik

vierdaagseloper

Actief sinds 18 Juli 2011
Verslag gelezen: 236
Totaal aantal bezoekers 23628

Voorgaande reizen:

18 Juli 2022 - 22 Juli 2022

Eindelijk weer de Vierdaagse

15 Juli 2019 - 19 Juli 2019

de elfde vierdaagse

16 Juli 2018 - 20 Juli 2018

de Vierdaagse van 2018

17 Juli 2017 - 21 Juli 2017

De Vierdaagse van 2017

18 Juli 2016 - 22 Juli 2016

De honderdste Vierdaagse

20 Juli 2015 - 24 Juli 2015

De Vierdaagse van 2015

14 Juli 2014 - 18 Juli 2014

vierdaagse 2014

15 Juli 2013 - 19 Juli 2013

De vierdaagse van 2013

15 Juli 2012 - 21 Juli 2012

Weer de Vierdaagse

17 Juli 2011 - 22 Juli 2011

Mijn eerste reis

Landen bezocht: